Oorlogwit.
Wij zijn de gestreepte patronen in het eeuwig wit. Zodra
u met problemen zit, komen wij uw muur behangen, het
een en ander vervangen tot de hoogte van uw zorgen
onpeilbaar (diep) zijn en een uitkomst het oprapen ontneemt.
Noem ons zebra’s, noem ons beesten; wij hielden meer van
feesten in gedroomde ruimtes dan de werkelijkheid die hier
al dertig tellen aanhoudt. Droom met ons de kleuren aan het
glad geplamuurd gezicht – aan onze blikken rust geen vrede.
Dus moet u daar maar oorlog mee nemen.
Laurens Windig: | Dinsdag, augustus 29, 2006 20:46 |
Kijk.... dit zijn ze nou, de gedichten waar ik zo van houd. | |
sunset: | Dinsdag, augustus 29, 2006 14:26 |
Ik mag dit hutselend gespeel wel ;=). En zeker waneer het heel mooi poëtisch wordt neergezet. Liefs en warme knuf, sunset |
|
philos: | Dinsdag, augustus 29, 2006 12:07 |
leuk om te lezen philos |
|
little flower: | Dinsdag, augustus 29, 2006 11:34 |
ik vind het een heel mooi gedicht om mee te beginnen!:) hoop dat je zo mooi zult blijven schrijven:D ik zal je gedichten blijven lezen. liefs, |
|
xavion: | Dinsdag, augustus 29, 2006 09:03 |
Graag genoten! ;) |
|
Sifra.K: | Dinsdag, augustus 29, 2006 08:56 |
Hm. Mooie stijl. Liefs, Sifra |
|
Auteur: Marjolein. | ||
Gecontroleerd door: Anastacia | ||
Gepubliceerd op: 29 augustus 2006 | ||
Thema's: |