Heeft men nog tijd voor elkaar, om te bespreken wat men heeft bereikt..
Dat je met één gerust hard op een mooie periode omkijkt..
Niet dat je plotseling uit één boze droom ontwaakt..
En daarna niet meer weet te vertellen, wat je hebt meegemaakt..
Nee voor de afgelopen jaren is er maar weinig, wat of ik heb gemist..
Veel vrolijke, maar ook kom je er achter soms in de mede mens hebt vergist..
Soms is het leven zo wisselvallig als de natuur..
Op den duur begint voor iedereen één geheel nieuw avontuur..
Ik dicht vanuit mijn hart, niemand die mij het dicht ontnam..
Na jaren extreme pijn, werd ik geopereerd “geen pijn” ik wist niet wat of me overkwam..
Al gaat het niet elke dag even goed..
Ik knok nog elke moment van de dag “omdat ik dat van me zelf moet”..
Al voelt het soms…je hoort er niet meer “bij”…
Zoek ik nog steeds één eigen plekje in deze maatschappij..
RvM