Negentien negentig, maar weg
Het was een zomer in negentien negentig,
De zon ging onder en ben nog steeds wat bang,
Maar weg maar weg maar weg van die gedachten
Drijf steeds verder in duistere krachten
Maar weg maar weg maar weg uit dat tijdperk
Ik leef nu met mijn nachtwerk
Lange zomer nachten en korte dagen
Slapen, werken en maar klagen
Het was een zomer in negentien negentig
Hoe vaak wil je dat ik dat bevestig
Steeds wildere feesten
Man, wat waren we toen beesten
De volle maan brengt ons hoofd op hol
Zelf jij een kleine babydoll
Gevaarlijke ogen in duister licht
Is waarvoor ik zwicht
Maar weg maar weg maar weg uit dat tijdperk
Ik leef nu met mijn nachtwerk
Lange zomer nachten en korte dagen
Slapen, werken en maar klagen
Het was een zomer in negentien negentig
Wat was die tijd toch beeldig
De zon ging weg en de maan verscheen
Dat is hoe ik verdween
In het donker zonder een lamp
Verschijn ik straks zomaar op jou zomerkamp
Maar weg maar weg maar weg uit dat tijdperk
Ik leef nu met mijn nachtwerk
Lange zomer nachten en korte dagen
Slapen, werken en maar klagen
Het was de zomer van negentien negentig
Wie weet word jij straks door mij bloeddorstig
Dan word het jou zomer van tweeduizend en zes
Ik wens je alvast veel succes
Dat was de zomer van negentien negentig