(Dit gedicht heb ik geschreven doordat ik sinds de 1ste schooldag (2006) word gepest door kinderen uit me klas, vanwege me keus van kleding (gothic/punk achtig) en mijn muziek keuze en het doet me veel pijn, en aangezien ik al weinig zelfvertrouwen heb, heb ik er nog meer last van.. En ja ik heb ook wel vrienden, maar goed die wonen natuurlijk weer ver weg.. Maar dus daarover dit gedicht!!)
Verdriet
ja, verdriet.. nee niet om jou
jij doet mij pijn
door mij af te zeiken.
Je kan me toch ook met rust laten
waarom moet je me zo nodig pesten
omdat ik me anders kleed,
omdat ik andere stijl heb?
Waar slaat dat op
het gaat toch om innerlijk?
ik heb het al door
je bent gewoon een zielig persoon.
Ga toch gewoon weg
kom niet zeiken
ik laat jou toch ook zijn
zoals je bent.
Ik mag misschien wel onzeker zijn
maar mij krijg je niet klein
binnenkort lach ik je keihard uit
en smeek je mij om vriendschap.