Ik kijk voor me
en zie straten met een laagje wit
alsof gedaan met de nieuwste pritt correct it
doch er is een verschil
het knispert en het kraakt
als het met enige tegenzin
mijn schoenzool weer verlaat
het dwarrelt uit de grauwe hemel
laat zich geleiden door de koude wind
het is haast alsof het haar niet zint
zo machteloos neer gesmakt te worden
tot mijn schoeisel haar weer vindt
en zonder meelijden
plaats maakt voor een nieuwe wind.