Wouw,
dat was wat, die van jou.
het zegt genoeg
of eigenlijk teveel
om te dragen
om te vervagen
om te delen
om te velen
het is daar
en 't is zwaar
tijd maakt, dat 't slijt
en weg raakt langzamerhand, je verwijt
wat kan ik ermee?
of ja toch, dit misschien
pak het op, als een pakket
en spoel 't door de plee
waarom, nog langer dragen?
dat heeft toch, geen toegevoegde waarde
draai het in 't rond
haal weg, die ouwe wond!
laat je kussen
en kijk ondertussen
wat je ook hebt
een vrouw
een lief
een kind
en deze hint
om te laten
om te huilen
om te lachen
om te wachten
tot jij eens
zomaar op je weg
een allerliefste knuffel vind
voor jou .......
________________________________________________________
Bij het gedicht hoort een bewegend plaatje van een berenknuffel die lief snurkend op een bankje ligt te slapen. Helaas is het niet mogelijk om het gedicht hier aan voorafgaand te tonen, maar er was zoveel wat die persoon had meegemaakt dat ik eigenlijk niets beters wist dan dit te schrijven.