Soms heb ik geen controle over mn emotie's meer,
Alles zit me dan even in de weg.
Niet getreurd sander denk ik dan maar want t komt allemaal wel goed.
Denken aan mn verleden wil ik niet meer,het doet me teveel zeer.
Eerst alles verbeteren dat is wat moet,
Rest mij de enige weg om hulp te vragen bij het maatschappelijk werk.
Kinderachtig dat ik was vond ik het niet nodig om bij anderen om hulp te vragen dat vond ik een zwakte.
Onlangs toch gegaan en ik voel me sterk.
Mn frustratie boosheid en angst zakte.
Ondanks alle narigheid heb ik nu een goed toekomst perspectief.
Praten is alleen niet mn sterkste kan dichten is me lief.
ik heb nu een keer voor een hele andere soort gedicht gekozen namelijk Acrostichon
laat even weten of het wat is of dat ik gewoon beter bij mn oude stijl kan houde dank u
liefs sanderr