nat najaarsweer
droop in mijn lijf
verloste zijn tranen
dalend op mijn neer
grote zoete druppels
sloegen als pegels
met harde tikken
gedragen schichtige slagen
onder een basalten hemel
zilte tranen meespoelend
de eenzaamheid op straat
liep mee in mijn voetspoor
weerkaatste door lantaarnlicht
twee silhouetten op grijze muren
diep gekerfde gedachten ratelde
op het cadans van een lekke band
ik schuilde in mijzelf nergens heen
doch klaarde de hemel lichtjes
toverde een geknepen glimlach
misschien schijnt de zon morgen weer
zanna-marie: | Woensdag, september 27, 2006 10:44 |
knap geschreven !!!!!!!zanna | |
switi lobi: | Zaterdag, september 16, 2006 19:27 |
Triesterig herfstgevoel.... Liefsliefs, switi lobi |
|
Jeffry: | Zaterdag, september 16, 2006 17:45 |
klopt sunset, slip of the mind....;-) | |
sunset: | Zaterdag, september 16, 2006 10:00 |
deze is voelend herkenbaar mooi. Liefs en mijn genegenheid, sunset PS: Tip (Als ik mag) -dalend op mij (= zonder ''n'') neer-; -diep gekerfde gedachten rateldeN (= hier MV)- |
|
lonely 1: | Zaterdag, september 16, 2006 02:05 |
morgen zal het idd beter gaan.heel mooi gedicht.liefs lonely 1 | |
Claire Q: | Zaterdag, september 16, 2006 01:06 |
jah, morgen schijnt het weer ;) mooi neergzet... liefs! | |
Auteur: Jeffry | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 16 september 2006 | ||
Thema's: |