voor mijn ogen
ontrolt zich
als een lappendeken
fijn
opgemaasd
geweven
elk deeltje van ons zijn
een samenhang
in lijnen
soms grillig
of vlakken strak
maar altijd
in beweging
overlappend
passend onder het dak
van nachten
diep en duister
met slechts
één lichtende ster
die ons lijkt te leiden
naar een nieuw
universum
heel ver
mugje: | Zondag, september 17, 2006 23:18 |
Heel erg bijzonder gedicht Prachtig!!! Ik hou van je liefke xXx tom xXx |
|
Claire Q: | Zondag, september 17, 2006 13:53 |
schitterend, net als de anderen, liefs, |
|
anneke van dijk: | Zondag, september 17, 2006 13:15 |
heel mooi, ook het plaatje... liefs, namasté, an |
|
M@rcel: | Zondag, september 17, 2006 13:06 |
schitterbaar mooi Annemieke Liefs M@rcel |
|
sunset: | Zondag, september 17, 2006 11:24 |
Mooi tonend, delen. Liefs en nog een fijne warme zon-dag, sunset |
|
rovago: | Zondag, september 17, 2006 11:12 |
Prachtig, je bent vandaag wel productief. Groetjes Rovago |
|
Will Hanssen: | Zondag, september 17, 2006 10:51 |
Schitterend!! Héél erg mooi beide!!! Liefs, Will |
|
Klaes: | Zondag, september 17, 2006 10:04 |
wat een filosofie groet/klaes |
|
julius dreyfsandt zu schlamm: | Zondag, september 17, 2006 09:08 |
mooi | |
Rien de Heer: | Zondag, september 17, 2006 09:08 |
Mooiiii..maar waarom zo ver?? Groetjes, Rien. |
|
Hilly N: | Zondag, september 17, 2006 09:06 |
PRACHTIG Annemieke. Lieve groet, Hilly |
|
Auteur: Annemieke van der Ven | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 17 september 2006 | ||
Thema's: |