de weg
zo oud
een beeld van rust
een baken
geworteld
een gevoel wat me sust
want hoe… oneffen
ook de weg
die ik moet gaan
altijd
zal jij naast me staan
Reiger: | Maandag, september 18, 2006 07:44 |
Supermooi.... | |
mugje: | Zondag, september 17, 2006 23:21 |
Geweldig mooi en warm gedicht Heerlijk om te lezen Ik hou van je liefke xXx tom xXx |
|
Lia van der Fluit : | Zondag, september 17, 2006 17:34 |
laif dit,, en vooral het weten dat er iemand naastje zal staan.. laifs, | |
Will Hanssen: | Zondag, september 17, 2006 16:26 |
Heel erg mooi.... vol vertrouwen de toekomst tegemoet. Liefs, Will |
|
sunset: | Zondag, september 17, 2006 15:55 |
Wetend liefdevol vertrouwend mooi. Liefs en warme genegenheid, sunset |
|
Rien de Heer: | Zondag, september 17, 2006 14:35 |
De weg ziet er nu nog verlaten uit, maar zodra ie wakker is......... Groetjes, Rien. |
|
*Lind@*: | Zondag, september 17, 2006 11:36 |
Fijn is dat he, om iemand naast je te hebben die er altijd voor je eens wanneer je hem/haar nodig hebt! Liefs Linda |
|
Auteur: Annemieke van der Ven | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 17 september 2006 | ||
Thema's: |