De grote vraag
Onverwacht werd ik geconfronteerd met de vraag:
Bestaat verdriet, bestaat geluk, bestaat er licht?
Bestaat er wel een morgen, een gisteren, een vandaag?
Bestaat het oude beeld van mijn dochters gezicht?
Is verdriet niet meer dan het ontbreken van geluk?
Is gisteren niet voornamelijk het achterhaalde nu?
Is rust niet meer dan een weggevallen druk?
En al dit soort vragen passeert nu de revue.
Kan ik iets met al die beangstigende vragen?
Zoek ik antwoorden die niet te vinden zijn?
Blijf ik tastend tot in lengten van dagen?
Blijf ik mezelf kwellen uitsluitend om de pijn?
Ik leef nu, ben soms troosteloos verdrietig
Voel me soms sterk, een oermens waardig
Dan kruip ik in mijn hoofd en voel me nietig
Maar ik leef nog steeds en dat doe ik aardig
Het hier en nu, dat is waar we nu voor staan
Geen vragen, geen antwoorden, geen strijd
Als een klein kind vragend zal ik blijven gaan
Maar de grote vraag is: krijg ik voldoende tijd?
Douwe
MizzTeaQ: | Dinsdag, september 19, 2006 15:35 |
Poeh ,waardig weten te verwoorden dit! rest mij enkel te schrijven wat je reeds weet : carpe diem , en geniet ervan! Liefs , |
|
lonely 1: | Maandag, september 18, 2006 00:00 |
dit is gewoon prachtig geschreven! liefs lonely 1 |
|
Tiskee: | Zondag, september 17, 2006 23:29 |
Zo hé!!! schitterend!! Liefs Tiskee |
|
Auteur: Douwe | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 17 september 2006 | ||
Thema's: |