mama,
Hoe zal het zijn zo zonder jou?
Leven zonder iemand waar ik zoveel van hou?
Ja dat zie ik voor me in gedachten.
Dan alleen nog een herinnering hoe je lachte.
Oh nee ma dat kan ik echt nooit aan.
Geloof me als ik zeg ma: laat me niet alleen staan.
De enigstte die ik heb en kan vertrouwen ben jij.
We staan altijd samen zij aan zij.
Hoe moet ik het accepteren als je er niet meer zal zijn?
Hoe moet ik dan verder leven met zoveel pijn?
Ik weet dat het ooit zal gebeuren.
En dat er mensen zullen zeggen: ach kind loop niet zo te zeuren.
Maar dit is niet zeuren, dit gevoel is eerlijk en oprecht.
Ma beloof me dat je altijd voor me vecht.
Je bent zo'n sterke vrouw, echt alles kan je aan.
Daarom wil ik niet dat je uit m'n leven zal gaan.
Tegen wie moet ik dan praten?
Als de enigste persoon die ik vertrouw me heeft verlaten.
Met wie moet ik dan kletsen en een sigaretje roken?
Wie gaat er dan speciaal voor me koken?
Wie ziet het dan nog aan me als het slecht met me gaat?
Wie luistert er gemeend en oprecht als ik praat?
Zie je ma? ik heb je teveel nodig in dit leven.
Ik wil je nog zoveel geven.
Wie geeft me raad als ik het even niet meer weet?
Wie is dan de gene die mij echt nooit vergeet?
Nee ma zonder jou kan ik niet,
bij de gedachten ga ik al kapot van verdriet.
Ma je bent onvervangbaar dat is iets wat je echt moet weten.
Al zou je er niet meer zijn, je blijft in mijn hart en ik zal je nooit vergeten.
Deze tekst is eerlijk en oprecht en komt rechtstreeks uit mijn hart.
Ma bedankt voor alles wat je doet, ik hou van je, altijd bijelkaar en nooit apart.