wij ademen het gemaaide gras
ontkiemen in onze prille liefde
net als de ronddartelende vlinders
voelen we onze jeugd herboren
alsof we weer even kinderen zijn
kruipt het sentiment in nerven
van een bezielde liefde in bloei
onder een hemel met blauwe nuances
we souperen het heden en verleden
herinneringen verdrijven met wolken
geëtaleerd in denkbeeldige dromen
hand in hand verglijden we naar toen
we waren toen even gelijk aan de kleur
van het fris ontsproten gras in onschuld
onze stemmen zwijgen, slechts oogopslagen
bevestigen een lang gekoesterde liefde
sunset: | Maandag, september 25, 2006 10:14 |
Welk mooi herinnerende verwoording zet jij hier neer. Heel graag gelezen. Liefs en fijne dag, sunset |
|
switi lobi: | Maandag, september 25, 2006 10:13 |
Erg mooi..... Liefsliefs, switi lobi |
|
anneke van dijk: | Maandag, september 25, 2006 09:33 |
mooie poëzie!! liefs, namasté, an |
|
lonely 1: | Maandag, september 25, 2006 00:57 |
héél erg mooi! liefs,lonely 1 |
|
M@rcel: | Maandag, september 25, 2006 00:30 |
prachtig mooi verwoord en geschreven Slaap lekker M@rcel |
|
Auteur: Jeffry | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 25 september 2006 | ||
Thema's: |