onverzettelijk
als een rots
wil ik soms zijn
tot ik me
in je armen rol
want daar
voelt het …
veilig
en fijn
sunset: | Woensdag, september 27, 2006 14:34 |
Dat is inderdaad ook heerlijk. Liefs en warme omarmende knuf, sunset |
|
M@rcel: | Woensdag, september 27, 2006 12:40 |
heel,heel mooi Liefs M@rcel |
|
mugje: | Woensdag, september 27, 2006 11:02 |
Heerlijk gedichtje, ik geniet er echt van. Ik hou van je Annemieke xXx tom xXx |
|
Artifex: | Woensdag, september 27, 2006 07:52 |
Nieuwe insteek voor de term: rolling stone... ;) Prachtig! Liefs, Artifex. |
|
Hilly N: | Woensdag, september 27, 2006 07:24 |
Weer een plaatje. Liefs, Hilly |
|
Lia van der Fluit : | Woensdag, september 27, 2006 07:10 |
prachtig,,,;-) laifs,,,L. | |
mums: | Woensdag, september 27, 2006 00:58 |
je rots in de branding... liefs mums |
|
H.J.: | Woensdag, september 27, 2006 00:37 |
lekker er in rollen Annemieke. dan val je ook niet zo snel;) kusszs |
|
Fata Morgana: | Woensdag, september 27, 2006 00:17 |
Laat ik nou net ergens lezen dat je gewoon omrolt enne niet in zijn armen, kusjes op alle zere plekken, Fatazusje. | |
mamsiemomo: | Woensdag, september 27, 2006 00:17 |
Oh zo herkenbaar......... Al zijn we nog zo krachtig; voelen we ons oppermachtig. Toch zijn we maar heel klein en willen het liefst geborgen zijn........ Liefs, Mo |
|
Rien de Heer: | Woensdag, september 27, 2006 00:09 |
Wauwww.snel gedaannnnnn... Groetjes en trusten, Rien. |
|
Auteur: Annemieke van der Ven | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 27 september 2006 | ||
Thema's: |