Daar loop hij, mijn Christiaan
Een paar dagen geleden wist ik niet eens van zijn bestaan
En nu kan ik niet zonder
Zijn ogen en zijn lach
Is als een waterval en daar sta ik lekker onder
Niemand pakt hem ooit van mij af
Hij is namelijk niet eens van mij
En daarom lijkt het misschien een beetje maf
Maar het gevoel van alleen maakt me blij
Ik hoef me nergens zorgen over te maken
Niet over het feit; vind hij me leuk? Ja, nee?
Ik hoef ook de code van zijn hart niet te kraken
Maar als hij weggaat van hier, dan wil ik graag met hem mee
Ik kan niet met hem en niet zonder
Hij weet niet eens wie ik ben
Maar toch is het een wonder
Dat ik zijn naam eindelijk ken!