en voor die tijd
vraag me niet
waarom of hoe
dichte ik jou
een Indische achtergrond toe
ik las… vele malen… een vrouw
“die kleur” bekende
onder een naam
als van een vlinder
uit duizend en één nacht
waar haar warmte sprak
in mededogen
en aandacht telt
alsof van haar
niets anders wordt verwacht
ik las … vele malen … haar verdriet
als in een moessonregen
doordrenkend
het totale van haar zijn
tot ik haar op de meeting zag
en moest concluderen
dat mijn “Indische gedachte”
wijnand.: | Vrijdag, oktober 27, 2006 10:29 |
ja zo kan de werkelijkheid heel anders zijn dan ze is | |
Rien de Heer: | Zondag, oktober 15, 2006 17:46 |
Mooi en leerzaam..weet gelijk de betekenis van haar naam..... Groetjes, Rien. |
|
HIJ&ZIJ: | Vrijdag, oktober 13, 2006 16:45 |
Je schrijft prachtig Annemieke, echt heel mooi, tis dat de tijd me ontbreekt, x |
|
HIJ&ZIJ: | Vrijdag, oktober 13, 2006 16:45 |
Switi Lobi een westfriese?? goh! |
|
switi lobi: | Dinsdag, oktober 10, 2006 08:20 |
Jeetje Annemieke, wat lief. Nu zit deze ''stugge Westfries'' met haar mond vol tanden en een brok in de keel.......dank je wel. Dikke kus Annemieke en: heerlijk om elkaar straks weer te zien! Liefsliefs, switi lobi PS: Mi switi lobi was het koosnaampje van mijn dochter, haar Surinaamse vriend noemde haar altijd zo... |
|
Artifex: | Dinsdag, oktober 10, 2006 06:47 |
Hahaha, ja! Langzaam aan veranderen beelden die ik bij de mensen heb gemaakt. Grappig wel, alles wat we van elkaar zien, is wat er op internet staat... Liefs, Artifex. |
|
mugje: | Maandag, oktober 09, 2006 21:18 |
Heel erg mooi en herkenbaar gedicht. Super gedchreven LOVE YOU xXx tom xXx |
|
Jan van Dord: | Maandag, oktober 09, 2006 20:54 |
Een mooi gedicht !! jan |
|
rovago: | Maandag, oktober 09, 2006 18:25 |
Heel mooi gebracht, graag gelezen. Groetjes. Rovago |
|
remie: | Maandag, oktober 09, 2006 17:33 |
ik werd voor man aangezien in mijn gedichten hoorde ik op de meeting in Utrecht, gelukkig maakte ik toen al kennis met switi lobi....liefs remie | |
Annemieke van der Ven: | Maandag, oktober 09, 2006 17:02 |
Hihi ik heb haar vorige keer al gezien... maar moest hier nu weer aan denken met de meeting weer voor de deur... | |
ana (stacia): | Maandag, oktober 09, 2006 16:49 |
Geloof me, wanneer Switi voor je staat, herken je haar meteen. It''s all in the eyes. And the face ... ach ja, je merkt het wel. Sweet en puur. Jullie zullen het vast heel goed kunnen vinden samen. liefs ana |
|
Will Hanssen: | Maandag, oktober 09, 2006 16:34 |
Grappig is dat Annemieke je hebt in gedachten een beeld van iemand gemaakt, maar de werkelijkheid is heel anders..... Mooi in dit gedicht verwerkt/verwoord. Liefs, Will |
|
neznaj: | Maandag, oktober 09, 2006 16:34 |
Hoe je je iemand voor kunt stellen, mooi gedicht. Han(d) kus | |
M@rcel: | Maandag, oktober 09, 2006 15:26 |
wat ontzettend prachtig geschreven en heel graag gelezen Liefs M@rcel |
|
sunset: | Maandag, oktober 09, 2006 15:04 |
Prachtig hoe je dit verwoord hebt. En raar hé, hoe mensen soms zo treffend een ander aanvoelen kunnen (ook naar afkomst, uiterlijk) en er soms zo gruwelijk naast zitten. Liefs en knuf, sunset |
|
Auteur: Annemieke van der Ven | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 09 oktober 2006 | ||
Thema's: |