teug tot vleug
ik schraap, in tel van een kwadraat
liefst overslaand naar verdere dagen
de tijd bij elkaar tot een prop
werpend ‘t liefst mijlenver
in gedachten hikkend, mikkend
tegen zwaarte in verlangen
het om willen werpen, het scherpe
tot minder pijnlijk laten zijn
ik adem schraal het licht
van nazomerzon in een teug
tot vleug van sprankje hoop
overgeleverd aan het heden
sunset: | Donderdag, oktober 12, 2006 08:54 |
Hoe schraap ik mee. Prachtige voelbare verwoording. Liefs en mijn knuffelende genegenheid, sunset |
|
mums: | Donderdag, oktober 12, 2006 01:07 |
het scherpte tot minder pijnlijk laten zijn Heel mooi dit gevoel hier beschreven. liefs mums |
|
switi lobi: | Donderdag, oktober 12, 2006 00:42 |
''k Zou de schrale lucht willen zachten met de geur van witte rozen... fris en puur geplukt uit schone lucht van hoge alpen.... Enkel om een heel klein beetje verlichting te kunnen brengen. Liefsliefs, dikke kus.....switi lobi |
|
H.J.: | Donderdag, oktober 12, 2006 00:41 |
De scherpe randjes zullen door de tijd toch slijten Maria. Je hebt het op de jouw kenmerkende manier weer prachtig neergezet. kusszzz H.J. |
|
michris: | Donderdag, oktober 12, 2006 00:28 |
Wat is vandaag als je gisteren niet vergeten kunt... en toch... wordt het ooit weer morgen... liefs, michris |
|
conan: | Donderdag, oktober 12, 2006 00:27 |
mooi ritmisch gespannen , je maakt de hunkering zo voelbaar ...het uit de tijd willen treden , knap liefs conan |
|
Auteur: maria | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 12 oktober 2006 | ||
Thema's: |