Passanten
Soms zie je alleen maar donkere luchten
er is dan geen stukje blauw,
je kan dan alleen maar zuchten
en denken: hoe moet dat nou?
Je ziet dan geen enkel licht.
Je pak is zwaar om te dragen.
Je hebt geen enkel doorzicht
en je loopt met duizend vragen.
Maar dan zijn er sterrenluchten
en soms valt er licht op je pad.
Een medemens, die hoort jouw zuchten
en herinnert zich, dat hij het zelf
ook wel eens moeilijk had.
Hij wil je dan even helpen,
je pad wordt er lichter door.
Hij wil jouw verdriet stelpen,
en beurt je op en zegt kom op, ga door!!
Laten we méér zijn dan passanten.
Help de gevallene weer op te staan.
Het leven brengt je dan zonnige kanten,
En je zult als een blij mens door het leven gaan.
er is dan geen stukje blauw,
je kan dan alleen maar zuchten
en denken: hoe moet dat nou?
Je ziet dan geen enkel licht.
Je pak is zwaar om te dragen.
Je hebt geen enkel doorzicht
en je loopt met duizend vragen.
Maar dan zijn er sterrenluchten
en soms valt er licht op je pad.
Een medemens, die hoort jouw zuchten
en herinnert zich, dat hij het zelf
ook wel eens moeilijk had.
Hij wil je dan even helpen,
je pad wordt er lichter door.
Hij wil jouw verdriet stelpen,
en beurt je op en zegt kom op, ga door!!
Laten we méér zijn dan passanten.
Help de gevallene weer op te staan.
Het leven brengt je dan zonnige kanten,
En je zult als een blij mens door het leven gaan.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Elly Mans | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 12 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||