ach, en wat is ongelukkig
ik noem het voor mij liever ontveltik dans, sjans, en word dronken
de morgen is nog ver( maar dient zich aan met hoofdpijn
en de wijn viert feest in mijn maag )
Waarheen is mijn hoop gevlogen
gedragen door vertrouwenswind
de rotsen in mijn bestaan zijn weg
sleten misschien wel door mijn schoenen
-al heb ik nooit tegen ze aangeschoptIk zat liever stil in een hoekje
me uitdrukkelijk niet te bemoeien met,
en als je dan - met je ge-ikhouvanjou -
mij uit mijn zelfverkozen zogenoemd
isolement haalt, dank ik je nietLaat me, laat me toch
sunset: | Zaterdag, oktober 14, 2006 13:55 |
Heel duidelijk. En met net genoeg ironie. Liefs, sunset |
|
Annemieke van der Ven: | Zaterdag, oktober 14, 2006 05:07 |
Duidelijk....... ehhh of toch niet... Liefs... |
|
tulpje: | Zaterdag, oktober 14, 2006 01:03 |
heel mooi verwoord liefs en truste knuffel |
|
lonely 1: | Zaterdag, oktober 14, 2006 00:32 |
schitterend! liefs, lonely 1 |
|
~White.Rose~: | Zaterdag, oktober 14, 2006 00:18 |
ik zal je alleen laten, roep je me wanneer je me nodig hebt? Liefs en knuffel jOyce |
|
H.J.: | Zaterdag, oktober 14, 2006 00:18 |
pfff is echt wel ironie Renate. kusss dan maar?? |
|
Quadesh: | Zaterdag, oktober 14, 2006 00:17 |
Mooi. gevoel is duidelijk.Liefs | |
Auteur: Renate-td- | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 14 oktober 2006 | ||
Thema's: |