Veertig lange jaren
werd ik achtervolgd door pech.
De rest wilde ik me besparen,
dus koos ik de kortste weg.
Ik had alles goed voorbereid,
alles goed overdacht,
behalve mijn eeuwige strijd
met die 'duistere macht'.
Altijd als ik iets probeer
komt 'de duivel' mij plagen
(dus ook deze keer)
zodat ik niet kon slagen.
Ik zag het als een hint
en begon opnieuw te leven,
optimistisch als een kind,
maar erg onbedreven.
Helaas heb ik ondervonden
dat 'de duivel' nog steeds aanwezig is
en aan handen en voeten gebonden
vervolmaak ik mijn geschiedenis.
Ik tracht mijn lot te dragen
omdat 'de mensheid' dit noodzakelijk acht,
maar die mensen die dat van mij vragen
weten ook niets dat het leed verzacht....