Gevoelens

Als verdoofd zit ik hier,
toch alles om me heen bewust meemakend.
Alleen verdwaald,
in mijn eigen wereld.
Wie gaat mij eruit helpen?

Ik wou dat ik een spiegel had,
die me kon vertellen wat goed is, wat slecht is.
Ik kijk in jou ogen en ik zie een hoop,
maar ik zie alleen jou verlangens.


Verlangen, dat ken ik maar al te goed,
naar warmte en liefde.
Maar niet zoals jij verlangt,
er is een te grote kloof aan het groeien,
en ik vrees dat ik het niet meer kan

Leger en leger,
wordt de blik in mijn ogen,
terwijl de blik in jouw ogen steeds voller wordt.
Het spijt me dat ik niet meer ben,
en niet meer kan zijn

Tranen vinden hun eigen weg,
ik heb er geen controle over.
Ik voel het, de warmte,
die zo koud aanvoelt.
Heb ik eigenlijk nog wel gevoel?