moeite heb ik met mijn
herinneringen te ordenen
vaag haal ik mij soms
iets voor de geest
veel kan ik je niet meer schrijven
verbeeld je hoe ik geboft heb
hoe mijn uitzicht was
waarin jij je voort slingerde
over paden met prachtvolle rozen
op het terras slurpten we langzaam onze koffie
terwijl klapwiekende duiven zich tegoed
deden in het zoete geklater van water
wegzinkend in mijn gedachten
kende ik mezelf niet meer
ver weg ver weg in het half donker
zag ik jou als een hoopje speelgoed
© Klaes 31 oktober 2006
Grittle: | Woensdag, november 01, 2006 18:02 |
Tikkeltje bitter, doch erg mooi geschreven! Ik drijf mee op de klanken van de geletterde woorden... Liefs, PS: Ja, mn gedicht ''Tainted Love'' opnieuw ingestuurd ivm. aanpassingen... |
|
Andrea Gerrits: | Woensdag, november 01, 2006 08:35 |
Op mij komt het over als hard, erg hard. Liefs, |
|
Artifex: | Dinsdag, oktober 31, 2006 22:06 |
Prachtig geschreven, graag gelezen. Liefs, Artifex. |
|
Dirk Hermans: | Dinsdag, oktober 31, 2006 21:58 |
super goed | |
mums: | Dinsdag, oktober 31, 2006 21:39 |
herinneringen kun je je vaak niet herinneren, maar je hebt hem op het moment dat iets die herinnering oproept. zo ongeveer liefs mums |
|
switi lobi: | Dinsdag, oktober 31, 2006 21:36 |
Herinneringen nemen hun eigen speciale plaats in.... Liefsliefs, switi lobi |
|
Cora (ZIJ): | Dinsdag, oktober 31, 2006 21:22 |
kweet niet meer hahahha, mooi dit zeg, |
|
Auteur: Klaes | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 31 oktober 2006 | ||
Thema's: |