Gedachten stroom
Alleen de avond begreep
waarom ik zwijgend achter bleef
kaarsjes dansten onder mijn zuchten
o zo ver ...mijn gedachten verdwaald
mijn ogen speelden betraand
met het golven van de wind
zelfs tonen die mij anders dragen
werkten nu op mijn gemoed
in mijn wandel
streelden winden door mij haar
en ik hoorde eiken
liefdevol troosten
al was ik ver van hart en ziel verwijderd
en leek de wereld eindeloos leeg
ik voelde het wiegen van moeder aarde
en kon een glimlach niet meer onderdrukken
zij vergeet haar kinderen niet
en weet ze te vinden
ik zucht zacht
in de warmte van haar armen
***Wim****