In 1 seconde kan heel je leven veranderen,
het lijkt of de wereld splijt,
of de hemel gesloten word.
Je kijkt me aan,
maar het lijkt of je door me heen kijkt.
Je leven stort in
terwijl je zelf
machteloos toekijkt.
Alles lijkt weg,
Je hebt niets meer over,
helemaal niets.
Pure wanhoop overspoelt je,
je ogen stromen over van pijn,
van angst om me te verliezen.
Ik draai me om, loop weg,
je achtervolgd me,
tot je van de wereld valt,
en niets meer hebt.
Hoe meer je probeert dichterbij te komen,
hoe meer ik je wegduw.
Hoe meer je probeert me te vertrouwen,
hoe meer ik tegen je lieg.
Je kijkt naar m'n ogen,
om me te laten horen
dat je zoveel pijn hebt.
Ik weet het,
ik weet het.
Je smeekt me bij je te blijven.
De Hemel sluit zich,
een hel die zich opent,
waar je in verdwijnt.
Een leven zonder jou en mij,
is voor jou onmogelijk.
Het had makkelijk moeten zijn,
het had geen pijn moeten doen.
Je kijkt, je smeekt, zonder woorden,
met je handen raak je me aan,
met je voeten loop je me na,
met je ogen roep je mijn naam.
Je zult me missen,
met een onmetelijk gemis,
maar de hemel zal weer open gaan,
de hel zal zich sluiten,
je ogen zullen drogen,
je zult de berg beklimmen,
ook glas kan je repareren,
ook jou hart zal weer kloppen.
Als ik er niet meer zijn zal,
beloof me dan,
dat je omhoog zal klimmen,
steeds hoger,
tot je aan Zijn voeten terecht komt.