Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
de nachten
wanneer de zon niet schijnt
en al het lawaai verdwijnt
is alles zo koud en stil
zo leeg en kil
de maan houd dan misschien wel de wacht
maar door de nachtmerries verlies ik men kracht
ik kan er niet tegen vechten
ik mag me er niet aan hechten
haal die stille nachten weg van mij
want bij die gruwelijke dingen ben ik niet graag bij
de nachten worden steeds langer
en ik steeds banger
de nacht een angstaanjagend iets
die met het daglicht verdwijnt in het niets!
Reacties op dit gedicht
Mistory vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Jordi
:
Donderdag, januari 10, 2002 10:47
Schitterend! Mooi verwoord, laat je niet pakken, blijf dromen en het licht zal komen.
Over dit gedicht
Auteur:
Mistory
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op:
10 januari 2002
Thema's:
[Onzekerheid]