Vrijdag 1 december is de grote dag,
Dan is het de dag dat ik naar een dokter mag.
Want ik zit al 19 jaar met een litteken,
Veel mensen hebben er naar gekeken.
Ze kijken mij dan raar aan en zeggen wat is dat,
Het komt omdat ik 19 jaar geleden een operatie heb gehad.
Het is heel erg lelijk en wil er graag vanaf,
Sommige mensen vinden dat maf.
Maar hun zitten er niet mee en ik moet er mee leven,
Vroeger toen ik moest zwemmen, begon ik al te beven.
Iemand zou het kunnen zien, en misschien,
Vonden ze me dan wel raar, en gaven ze me geen tien.
Nu is dat wel veranderd, ze nemen me maar zoals ik ben,
Ook omdat ik nu mezelf ken.
Ik ben zekerder van mezelf geworden,niet zo truttig meer,
Maar laat met het geluk eens hebben voor een keer.
Hoop dat ze er iets aan kunnen doen,
Dan ben ik super blij en hoef ik niks meer in mijn schoen.
Misschien moetik wel in het ziekenhuis blijven,
Dat is voor mij wel even lijden.
Maar dat heb ik er wel voor over, dit is wat ik wil,
Er door heen bijten door zo'n bittere pil.
Daarna komt vast alles goed, en ben ik tevreden,
En dan heb ik weer genoeg geleden.