Na maanden van wachten
Ben ik nu dan eindelijk zeker dat je komt
Je hebt beloofd de kans te pakken
Als je deze ergens vond
Ik weet zeker; je zult hem grijpen
Hijst jezelf weer terug omhoog
We zullen weer bij elkaar kunnen blijven
Tot de dood het leven rooft
Dan zullen we toch afscheid moeten nemen
De woorden komen gewoon in me op
Op dit moment, na het schrijven van een ander
Misschien juist daarom
Misschien ook niet
Wie zal het zeggen?
Laat de tijd het woord maar leren
Accepteer de twijfel maar niet
De tijd komt en zal het geven
Je zult verbaasd staan wat je ziet
Wacht nog maar gewoon even
Ga lekker hangen in die luie stoel
Neem gerust wat drank erbij
Vermaak je in deze, misschien lange, tijd
Want ik beloof je; ’t gaat voorbij