Als mensen nou eens konden kijken in het hart van mij
Dan zouden ze zien dat ik maar licht denk en leef
En dus eigenlijk heel vrij
In een wereld zo brandend als vuur en zo hard als steen
Dan nog eens die pijnlijke liefde
Zo stekend, plagend en gemeen
Deze wereld zo rusteloos en ongevoelig
Kan me alles wijs maken met vragen die ik dan mee neem als een zorg
Met lasten puur maar O zo zwaar
Naar mening is die wereld waar we het over hebben dan ook eerder plat dan rond
Zonder enige ronding en zonder evenaar
* . * . *
Auteur: Manjula | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 18 december 2006 | ||
Thema's: |