De tweede kerst zonder jou.
Oh wat doet dat toch een pijn.
Doch blijven wij je trouw.
En willen nog steeds bij jou zijn.
Precies twee jaren geleden
Ben je van ons weg gegaan.
Tegen verdriet hebben wij gestreden.
Maar we zullen jou niet meer laten gaan.
Tranen vegen we weg van ons gezicht.
We moeten verder al is het zwaar.
Met verdriet schrijf ik dit gedicht.
Want wij zijn hier maar jij bent daar!
Toch ben je bij ons vandaag
Hou je sterk en wees blij
Er rest ons nog maar een vraag,
Wanneer gaat de pijn voorbij?
Rust zacht Lieve meid!