Er wordt gezegd dat je dierbare kwetst
als je er een einde aan maakt
Maar zij begrijpen niet wat ik heb
En dat is dan ook iets wat mij daarop opnieuw raakt
Ontdekt dat ik niet leef niet voor mezelf
Maar ik leef voor hen hierna
Als zij mijn geschreven werk lezen en ik een ziel ben en geen wezen
Zien zij wat ik was en waar ik nog steeds sta
Hulp in teksten
Werk voor jullie van mij van boven met zelfs geheimen, verborgen
Maar ook weer duidelijk te vinden
Hoop wat geschreven is voor de ongeboren ziel
Die geschreven is in diep verdriet en zware zorgen
Vrouwe Poëzie aan mijn rechter hand
Met een heel zuiver verstand
Zij was er gister voor mij
Maar ook nu en zo ook morgen
Dus ik leef voor hen
Hen die nog moeten komen
Het geheim wat onthuld word
Als zij, Vrouwe Poëzie mij komt afromen . . .
sunset: | Maandag, januari 01, 2007 13:58 |
Zelf zou ik mij niet verstouten tot zulke woorden (Na meer dan veerttig jaar gechrijf kan ik enkel maar hopen dat ''vrouwe poëzie'' mij komt afromen). En kwaliteit is nog altijd te prefereren boven kwantiteit. Ik wens jou (en de jouwen) een warm liefdevol 2007. Liefs, sunset |
|
switi lobi: | Maandag, januari 01, 2007 13:58 |
Bitterzoete poëzie...met een wrange ondertoon. Ik wens je een warm liefdevol jaar toe Manjula en alle goeds! Dikke kus Liefsliefs, switi lobi |
|
MayadeBij*: | Maandag, januari 01, 2007 13:02 |
Vunzig einde wel :) Foei! hmmhaha.. | |
Auteur: Manjula | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 01 januari 2007 | ||
Thema's: |