Waar u dan ook in de wereld kijkt,
we zien de wereld door onszelf verrijkt,
of verminkt zullen sommige beweren,
'hangt af van je interpretatie' zeggen wijsgeren.
Of het buiten nu regent of sneeuwt,
of de zon schijnt of dat je je verveelt,
er is een plek op aarde onaangeraakt en puur,
maar het pad erheen is van lange duur.
Je kunt hem niet zien of horen,
het einddoel is zeker niet voor onze oren.
Maar wanneer je het voelt dan snap je het meteen,
vervanging op dat wat net verdween.
Je blik op het leven is zo anders geworden,
de transformatie verheerlijkt je leven zonder enkele woorden,
Je ziet niet meer met ogen en hoort niet meer oren,
want je begrip is nu groter zo hoog als een toren.
Vanaf dit ogenblik waar je ook staat,
je nieuwe thuis is gevonden van andere maat,
het zijn geen stenen of houten pilaren,
de muren verdwenen zoals de lucht op kan klaren.
Je thuis is nu in jezelf ongeacht waar je je bevind,
je rust is bereikt ongeacht een stormachtige wind,
Thuisgekomen en wel maar waar sta je nu echt,
want erkent iemand jouw ontdekking van wat je nu zegt?
De werkelijkheid is toch een die erkend en gedeeld word door de mens,
niet een die jezelf ervaart ongeacht elke gekoesterde wens,
dit maakt het heel moeilijk voor een ander te snappen,
want werkelijkheid voor hun word getoetst in zoveel stappen.
Wat is thuiskomen dan waar ik het net over had,
is het verlichting waar dualiteit verdwijnt in een gat,
is het gecentreerd in jezelf zitten op dat ene plekje,
waar niks kan veranderen want het is jouw stekje?
Is het misschien je hard maken zodat je tegen alles kan,
zodat de veranderlijkheden je niet meer beinvloeden dan,
of is het iets denkbeeldigs zonder echte raakvlakken met 'echt',
volgens mij weet niemand wat hij bedoelt als hij dat zegt?
'wat is echt' niemand kan het weten,
er is enkel ervaring en is bijna niet te meten,
maar tegelijkertijd is het er wel maar bestaat het niet,
het leeft in de beleving zoals de persoon dat ziet.
Maar zoals Popper zegt waar ik over heb gelezen,
alles is mogelijk zolang het tegendeel niet is bewezen.
Ik vergeet bijna nog een antwoord te geven op wat ik net zei,
wat is thuiskomen dan in werkelijkheid voor mij,
het is moeilijk te omschrijven maar ik zal het proberen,
dat doe ik in het volgende gedicht graag een moment dames en heren.