ziel in glans
waar pijn in draai onontkoombaar
gelaat vertrok uit roes van delirant
armen spreiden in handen tekort
en helderheid uit de man af sprak
je bent lekker warm, een echte vrouw
raakte mij tot een lach uit hart
ik keek in blik met spiegelend
kleur uit ziel in glans opgelicht
ja, mag ik toch wel zeggen
zei hij, en ik antwoordde ja
jij wel en zijn ogen straalden
even tot weer neergeslagen
switi lobi: | Zondag, januari 07, 2007 15:35 |
Dit gebeuren is een klein wonder...voor elkaar, want het was puur. Liefsliefs, switi lobi |
|
flores: | Zondag, januari 07, 2007 12:04 |
Ik zie dit zo voor me..hoeveel je voor hem betekent en jouw gevoel hierbij.. Prachtige woorden! |
|
Innerchild: | Zondag, januari 07, 2007 11:16 |
Mooi, intiem en intens ... zo mag het wel, hé ? Mooi gebeuren ! Liefs, Inner |
|
hiljaa: | Zondag, januari 07, 2007 11:08 |
zeer mooi neergeschreven! knufliefs--hiljaa-- |
|
Windwhisper: | Zondag, januari 07, 2007 10:52 |
Heerlijk zielenrakend gedicht Maria. liefs Cobie |
|
wil melker: | Zondag, januari 07, 2007 10:34 |
Maria.. prachtig hoe zielen elkaar op het randje van leven nog warmte kunnen geven zo glanst je werk weer even fijne zondag, liefs, wil |
|
Auteur: maria | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 07 januari 2007 | ||
Thema's: |