Ik verkleinde jou
Liefste, ik verkleinde jou
je werd een handpalm groot
het mooiste wat de schepping gaf
en mij aan schoonheid bood
Klein zit je altijd in mijn hand
gaat overal naar toe
hoeft nooit meer hard te werken
en ben je wild of moe
dan kies je voor ondeugend spel
of dromerige rust
en weet je dat je wordt bewaakt
of bladstil wordt gekust
Soms zit je er
of slaap je zacht
tot ik je wakker maak
en als ik je dan kussen wil
jouw lippen zachtjes raak
dan wens ik je
en jij wenst mij
betoverend geluk
en toveren wij ons groot
voor liefde aan één stuk
elnini: | Zondag, mei 03, 2009 12:39 |
:) wouw supergedicht. (dat twee keer toveren kan wat mij btreft prima, er zit toch een pauze tussen). |
|
anneke van dijk: | Dinsdag, januari 16, 2007 22:59 |
heel mooi! konden we toch toveren.... liefs, namasté, anneke |
|
vivika: | Dinsdag, januari 16, 2007 22:55 |
is een mooie liefs |
|
Ludy: | Dinsdag, januari 16, 2007 18:45 |
Je schrijft het mooi, maarrrr: Liefde in de hand hebben, dat willen veel mensen. Te weinig snappen dat echte liefde vrijlaat en geeft, inplaats van in bezit te nemen. | |
mamsiemomo: | Dinsdag, januari 16, 2007 18:03 |
Wat mij betreft kan er op deze manier niet genoeg getoverd worden. Heerlijk om je weer te lezen en een zalig vers!! Liefs, Mo |
|
Marjolein.: | Dinsdag, januari 16, 2007 17:07 |
Jammer van de tweemaal toveren in de laatste drie regels ergens. (Eerst ''betoverend'' en vervolgens ''toveren'' komt niet heel mooi over) En ligt het aan mij of ben jij een tijdje er tussenuit geweest? Fijn in ieder geval weer wat van je te lezen. Lieve groet, |
|
Auteur: L.Bert | ||
Gecontroleerd door: Anastacia | ||
Gepubliceerd op: 16 januari 2007 | ||
Thema's: |