zomaar in de kou
zeg tegen mezelf dat ik van je houd
zomaar valt en een traan
kan ik hier wel stil staan?
zomaar een meid die stil staat met haar fiets aan de hand
helemaal aan de kant
ze ziet er eenzaam uit
wonend in wijhe zuid
de herrinderingen kwamen bij haar terug
toch word ze sterker en vlug
dan droogt ze de tranen en ze fietst weer
tot de volgende keer
elke dag gebeurt precies hetzelfde bij haar
nu is dit gedicht klaar...