Het blikveld gaat
vandaag niet verder
dan eigen
vaag  begrip
over leven over
liefde
over  triest
verloren grip
 
uitzicht oogt nog
enkel schimmig
spookbeeld
regeert stilte
kleuren kwijnen
in verschralen
het grijs juicht
overwinning
 
onzekerheid
is verdwenen
in bewezen
trieste waarheid
hoop kent geen
beleving meer
legt de wens
ten ruste
 
 
01 02 2007
 
 
Reacties op dit gedicht
Ria Klein Herenbrink vindt het leuk als je reageert op dit gedicht

Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres


Jacobius: Vrijdag, februari 09, 2007 19:53
ineens zie je iets wat je nog nooit gezien hebt
hoop komt soms op in rare tijden
en in grijs zit evenveel wit als zwart
heel mooi maar verdrietig geschreven

liefs Karel


fortuna: Donderdag, februari 01, 2007 23:10
ondanks het grijze is het prachtig geschreven.

Liefs


micina: Donderdag, februari 01, 2007 22:22
en snel komt dat zonnetje wel door al het grijs hoor

liefs
micina


Jan van Dord: Donderdag, februari 01, 2007 18:55
Zoals meer zeggen, eem beetje triest.
Maar voor ons een pracht gedicht!!
jan


Klaes: Donderdag, februari 01, 2007 18:48
magnifique....

leafs/klaes


erje: Donderdag, februari 01, 2007 15:27
dat de foto wat grijzig is akkoord maar jou steeds prachtige gedichten nemen nu de kleur aan van dit jaargetijde, mogelijk wordt het snel lente zodat lentekriebels gaan overheersen en jij weer goed in je vel zit
liefs erje


Okselaapje: Donderdag, februari 01, 2007 14:03
Bijzonder fraai, en (misschien
helaas) heel herkenbaar,
schitterend onder woorden
gebracht,

groetjes, Okselaapje.


hiljaa: Donderdag, februari 01, 2007 13:18
tja zo is het leven dat we soms zin hebben om het er bij neer te leggen
moed houden hoor!
knufleifs--hiljaa--


Hilly N: Donderdag, februari 01, 2007 13:03
Triest maar mooi geschreven.
Vaag lees ik hier wat verdriet in.
Als het zo is dan wens ik je een lentezicht.

lieve groet, Hilly


dichterbij: Donderdag, februari 01, 2007 12:07
zo gaat het in het leven. het is vallen en opstaan. zolang je nog maar op kunt staan

liefs


sunset: Donderdag, februari 01, 2007 11:23
Maar zonder hoop geen leven, liefde.
Zo triest édoch mooi neergezet deze verwoording en wou dat ik je kon helepen.
Liefs en mijn warme genegenheid, sunset

PS: Door alleerlei omstandigheden (en ook omdat ik helemaal niet in de stemming was ) de laatste dagen, las en reageerde ik veel minder.


Lia van der Fluit : Donderdag, februari 01, 2007 10:51
hm...beetje triestig..het leven is niet altijd koek en ei...we lachen maar zijn niet altijd blij...laifs,,,Lia


Over dit gedicht
Auteur:  Ria Klein Herenbrink Abbo 1Abbo 2
Gecontroleerd door:  Anastacia
Gepubliceerd op:  01 februari 2007
Thema's:
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de Gedichten-Freaks en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de Gedichten-Freaks blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door Gedichten-Freaks zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.

© Gedichten-Freaks 2024, alle rechten voorbehouden.