woorden geschreven in pijn
zo dun als riet,in vel over been
de liefde roept mij aan
elke ochtend kloppend op het venster
maar jouw glimlach zal niet schijnen
in de mistige stegen van mijn jeugd
zwijgen zal het nog in mijn teer bestaan
© Klaes 7 februari 2007
kerima ellouise: | Donderdag, februari 08, 2007 13:22 |
breekbare en zo mooie powezie... liefs, kerima ellouise |
|
Cora (ZIJ): | Donderdag, februari 08, 2007 13:20 |
:-) | |
Lia van der Fluit : | Woensdag, februari 07, 2007 18:52 |
mooi gekozen woorden die het geheel tot een plaatje maken,,laifs,,Lia | |
Dirk Hermans: | Woensdag, februari 07, 2007 14:19 |
weer zo knap door jou neergezet | |
Windwhisper: | Woensdag, februari 07, 2007 11:46 |
teder en zacht...pure poezie liefs Cobie |
|
dichterbij: | Woensdag, februari 07, 2007 10:49 |
heel fragiel geschreven lieve groet |
|
hiljaa: | Woensdag, februari 07, 2007 10:41 |
heb bijgelicht alles was zwart!!!!!!geen letters te zien knufliefs--hiljaa-- |
|
switi lobi: | Woensdag, februari 07, 2007 09:25 |
Bij mij springen traantjes om het hardst in de ogen.. Ik vind het kwetsbaar, de laatste strofe zegt zoveel. Dikke kus Klaes. Liefsliefs, switi lobi |
|
sunset: | Woensdag, februari 07, 2007 08:39 |
Poëtisch mooi overgebracht. Liefs en fijne dag, sunset PS: Ik ben nog in alles kind. |
|
Hilly N: | Woensdag, februari 07, 2007 08:01 |
Een pracht gedicht weer Klaes. Lieve groet, Hilly |
|
Auteur: Klaes | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 07 februari 2007 | ||
Thema's: |