pionier
ik sprokkel in het kronkelwoud
de grillig takjes moed bij elkaar
al ademt rust in diepe zucht
met de wind mee door het heden
in stilstaan pionier ik het liefst
een ladder van het gevonden hout
met draad, in stille hoop nog steeds
rood, klimmend naar de zekerheid
over het water van de dagen
tot het verlossend woord spreekt
welk een kleur dan ook getoond
ik blijf geloven in het leven
mums: | Zaterdag, februari 10, 2007 23:18 |
dat moet je ook niet opgeven hoor. Het wordt vast een prachtige, stevige ladder. knuf liefs mums |
|
fortuna: | Zaterdag, februari 10, 2007 22:59 |
zo hoopvol... en het blijven geloven in jezelf. Mooi! Liefs |
|
Windwhisper: | Zaterdag, februari 10, 2007 22:47 |
positief toch in het leven blijven geloven hoor. Liefs Cobie slaap lekker |
|
switi lobi: | Zaterdag, februari 10, 2007 22:24 |
Er is altijd hoop lieve Maria, het bindt het hout van jouw ladder.. Dikke kus Liefsliefs, switi lobi |
|
MayadeBij*: | Zaterdag, februari 10, 2007 22:20 |
Ik hou stiekem heel veel van mensen die mij zo´n ongelooflijke schop onder mn reet kunnen geven dat ik er welhaast om zou moeten lachen (en dat doe ik meermaals - hartelijk zelfs) Gaaaaaaaaannnnnnnnnnnnn. | |
Auteur: maria | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 10 februari 2007 | ||
Thema's: |