Je staat te wachten op mij
vol met vragen die hun antwoord kennen,
als je maar diep in jezelf zou kijken.
Daarvoor neem je geen tijd
steeds zoekende naar bevestigingen
altijd buiten jezelf.
Dan sta ik daar tegenover je
voel je diepste verlangens.
Een wonder roep je
geef me een grote wonder.
Ik kan niet toveren
maar ik dacht het
en als vanzelf gebeurde het.
‘Ga naar het water
zet er je voeten in,
laat je tenen in de bodem groeien
zodat zij de wortels worden.
Steek je handen in de lucht,
laat je vingers takken worden.
Zie jezelf veranderen in een boom
en weet dan dat vragen overbodig zijn.’
Zo gebeurde
dat de vraag
door een kleine wonder
verdween in het oneindige…
09-06-‘90/16:37