de spiegel
etaleert gemiste kansen
ik kijk niet veel
de blik bevalt me niet
mijn beeld
praat met een ander
die ouder lijkt dan ik
mijn kooplust
is nog groot
verlokkend zijn de waren
zo vers en groen
alleen het ruilen en
weer passen is voorbij
kan alleen met tijd betalen
jaren als los zand
zo weggespoeld
ik blader in mijn boek
het klad slechts
ingevuld met wit
mis ezelsoren kaartjes ook
geen kind is er geboren
ik heb niets gemaakt
dat wat ik zou willen
is nog lang niet af
de wereld draaide door
houvast verloor ik snel
alleen routine was er wel
zomaar voorbij gegaan
de kater is me zelfs ontgaan
wil melker
14/02/2007
Windwhisper: | Woensdag, februari 14, 2007 21:08 |
Ja Wil de spiegel toont de wat oudere kant de ogen spreken een andere taal en je gedicht spreekt voor zichzelf Liefs Cobie met een dikke knuf |
|
-*-Maxxje!: | Woensdag, februari 14, 2007 19:14 |
M0oii,,Geschreven! Knuff,,MaxxJe! |
|
Ludy: | Woensdag, februari 14, 2007 18:00 |
Hé wat een heerlijk open gedicht! Graag gelezen | |
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 14 februari 2007 | ||
Thema's: |