Ze konden je niet acepteren door je misdaad,
Maar wat kon ik nog doen ? Ik wist me geen raad.
Verbluft en alleen keek ik je aan
ik wou geen seconde langer meer naast je staan
Ik rende weg van jou
dacht dat ik niet meer van je houde zou.
Maar niets was minder waar
maar niet langer waren wij een paar
Ik rende weg vernedert en gekweld
en paar dagen later was ik enkel nog teleurgesteld
ik was je kwijtgeraakt eerst voor een tijd
Maar daarna kreeg ik nooit de kans voor een afsheid..
je nam je eigen leven die middag,
en toen leefte ik 5 jaar zonder ook maar 1 glimlach
Ik ben nu redelijk over je heen,
maar rouw nog steeds om de dag dat jij verdween
Windwhisper: | Woensdag, februari 14, 2007 21:34 |
Wat in en inverdrietig is dit,heel veel sterkte hoor en liefs Cobie |
|
Auteur: linneke_1985 | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 14 februari 2007 | ||
Thema's: |