Coconsomsbreek ikzelf uit het omhulselals de warmte van de zonsynchroon loopt met mijn gevoelals kracht ontbreektben jij er die afpeltnaar het licht van een nieuwe dagvoel me een eendagsvlindermet zwakke vleugelsonzeker fladderendgedreven door hoopik verblijf in de buurt van mijn coconwaarin ik terug kan kruipenals jij er niet bentmaarik zal uitvliegen als de tijd rijp isen opnieuw ontpoppenin wie ik ooit was
Oxygénée: | Zondag, maart 25, 2007 20:09 |
Mooi, mijnheer Windig! |
|
Klaes: | Zondag, maart 25, 2007 18:38 |
een pracht Laurens groet/klaes |
|
Ludy: | Zondag, maart 25, 2007 14:01 |
en toch zul je weer anders zijn dan toen; ouder, wijzer, meer jezelf... Liefs, Ludy |
|
hiljaa: | Zondag, maart 25, 2007 13:50 |
heel sterk! knufleifs--hiljaa-- |
|
Cora (ZIJ): | Zondag, maart 25, 2007 13:05 |
Nah ik vlieg liever uit dan in een hoekje te blijve zitten :-) prachtige woorden, |
|
lexx: | Zondag, maart 25, 2007 13:02 |
Klasse! | |
xUnkissed: | Zondag, maart 25, 2007 12:08 |
Je moet altijd jezelf blijven, anders zien ze nooit wie je echt bent. Knuff, en veel liefs Catharina |
|
Auteur: Laurens Windig | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 25 maart 2007 | ||
Thema's: |