Over de vragen die ik nooit beantwoord heb
kom ik ook nu niet terug.
Soms moet men dingen achterwege laten
voor wat het is. Dingen zoals woorden.
Ik heb ze geslepen om in jouw leven
een kleine inbreuk te maken. Misschien meer.
Wellicht heb ik je zelfs gestenigd tot de dood
zonder dat iemand het doorhad.
Maar eerder nog heb ik je zo de liefde verklaard.
Gehoopt dat jij wat liefs en wat luchtigs terug
zou schrijven, of blijven ademen om mij.
Blijven om te blijven voor mij. Voor mij alleen.
Of voor jezelf.
Ik kom niet terug op de vergeten antwoorden.
Misschien ben ik ze zelfs niet kwijt, heb ik geen
spijt van de woorden waarmee ik je doorstak;
is alles simpelweg verdrongen.
Sarah Blind: | Donderdag, april 05, 2007 18:24 |
Goed dit... Liefs, |
|
-*-Maxxje!: | Woensdag, april 04, 2007 17:56 |
K wil even zeggen dat ik je dicht kunst bewonder,. en dan ook nog dat dt gedicht ook heel mooi is! Liefs'' Mxime |
|
Klaes: | Dinsdag, april 03, 2007 21:30 |
zonder woorden toch veel intensiteit leafs/klaes |
|
Mathilde: | Dinsdag, april 03, 2007 21:11 |
zucht... ik wil van alles zeggen, maar kom niet uit mijn woorden. en dat moet dan maar genoeg zeggen. liefs, |
|
remie: | Dinsdag, april 03, 2007 13:12 |
een pracht dicht weer recht uit het hart geschreven...liefs remie | |
*made for u*: | Dinsdag, april 03, 2007 12:25 |
mooi gedicht xx |
|
Paul de Bruyn: | Dinsdag, april 03, 2007 12:03 |
Misschien is voor hen die niet durven om ''ja'' te zeggen, de voorzichtigen. En voor hen die niet ''nee'' durven zeggen, de voorzichtigen. Spreek met liefs, |
|
Auteur: Marjolein. | ||
Gecontroleerd door: Anastacia | ||
Gepubliceerd op: 03 april 2007 | ||
Thema's: |