Regen,
Soms als regen valt,
op gronden waar nog niemand een voet heeft gezet.
Een dier de weg niet weet,
en zonnestralen verdwalen.
Soms lijkt het alsof regen,
de zelfverzekerdheid zelf is.
Een druppel met een lange weg,
van de hemel tot op de grond.
Niet geschept door iets wat zijn pad kruist,
en valt.
Tot wat zij moest worden,
een gespatte natte vlek op de vloer.
Zoals alles wat het zijn moest,
zo gepland was.
Mensenstromen,
die weten waar zij heen moeten.
Verschillende soorten mensen,
net als druppels.
Die vallen,
totdat zij hun pad hebben bereikt.
Dan schijnt er licht van boven,
diep het dal in.
Tot dat 1 van deze regendruppels,
uitgroeit tot een prachtige regenboog.