Na al wat is gebeurd
Laat ik toch een traan
Ben niet getreurd
Hooguit ontdaan
Toen is niet meer
Na dagen en nachten
Zagen we weer
Was het wachten?
Een klik werd een kreet
Een gil om aandacht
Wat tijd met ons deed
Waar toeval ons bracht
Toeval doen we niet aan
Raak er aan gewend
Weten waar we staan
Alsof altijd al gekent
Toch is beslist
Dat we wij zijn, en wij we blijven.