eigenlijk zou ik
nu heel erg hard
willen huilen
gewoon om het
allemaal even
kwijt te raken
maar ik kan niet
ik kan niet huilen
ik ben nu alleen
maar moet me nog
steeds groot houden’
mijn handen, hoofd, rug
en armen doen pijn
maar boven al mijn hart
dat huilt van verdriet
maar nog steeds
kan ik niet huilen
ik kan ook niet gillen
gillen dat ik niet wil
gillen dat het pijn doet
dat ik dit zat ben
en het nog niet eens
morgen is
dat ik niet wil verhuizen
hier wil blijven
dat ik het niet zie zitten
en nog steeds een
enorm rotgevoel heb
bij dat stuk land
dat nu het onze is
dat het beter is
als we gewoon hier
zouden kunnen blijven
en nu zit ik hier
maar te schrijven
omdat dat de enige
manier is om het
een klein beetje
kwijt te raken
want ook mijn
email en mijn
internet ben ik
nu kwijt.
-5 april-