besloot ik om te gaan zwijgen
omdat mijn ware gevoelens
me uiteindelijk liepen te bedreigen.
mijn mond was voorgoed gesloten
uiten deed ik nooit veel
te bang voor de gevoelens
die me grepen bij mijn keel.
daar loop ik dan
vol zelfvertrouwen
omdat niemand weet
dat ik een muur ben gaan bouwen.
**irmani**: | Vrijdag, mei 04, 2007 20:01 |
Heel herkenbaar en mooi! Een laag muurtje mag, maar je moet er nog overheen kunnen stappen :). Liefs & sterkte! |
|
jantje maan: | Vrijdag, mei 04, 2007 08:07 |
verstop je niet fran praat met mensen die jou echt begrijpen sterkte meisje liefs marc |
|
jasmienschrijft: | Donderdag, mei 03, 2007 21:25 |
Mooi verwoord, en veel mensen zien de muren niet, wel de mensen, die je goed kennen. Een lieve zonnengroet, jasmien |
|
sunset: | Donderdag, mei 03, 2007 15:29 |
O ja? Nou, die breek ik dan wel weer heel gauw steentje voor steentje af. Zeker weten. Liefs en knuf, sunset |
|
hiljaa: | Donderdag, mei 03, 2007 15:05 |
je eigen beschermen mag maar het mag niet te ver gaan je moet gevoelens leren verwerken! mooi verwoord! knufleifs--hiljaa-- |
|
Free@Bird: | Donderdag, mei 03, 2007 12:11 |
Mooi geschreven.tonend en delend verwoord. liefs kerima |
|
moongirl1982: | Donderdag, mei 03, 2007 10:27 |
je mag laten zien wie je bent... groet moongirl1982 |
|
Mamsiemomo: | Donderdag, mei 03, 2007 08:30 |
Prachtig geschreven Fran. Zij weten, jij weet, ik weet, dat achter die prachtige poeët,.... een mens zit, om van te houden! Liefs, Mo |
|
anneke van dijk: | Donderdag, mei 03, 2007 08:13 |
dat muurtje heeft je staande gehouden al die jaren, maar het wordt langzaam tijd dat je je ware gevoelens durft/mag tonen en wel spreken... liefs, namaste, an |
|
Auteur: fran92 | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 03 mei 2007 | ||
Thema's: |