Steven,
Op 28 Oktober 2006 was het voorbij,
Het was nu helemaal niet meer wij.
Juist ik en juist jij,
Maar het maakte mij toen wel een beetje blij.
Na paar weken besefte ik het al verkeerd,
Ik hield meer van je dan ik beweerde.
Want, met jou was het liefde op het eerste gezicht,
Dat liet ik merken in een gedicht.
Met jou weet ik wat echte liefde is,
Dat is de liefde die ik nu ontzettend hard mis!
Wij waren perfect,
Waarom moest ik je laten gaan?
Waarom dacht er niet verder aan?
Waarom maakte ik die keuze,
Het deed mij pijn,
Dat jij gelukkig kon zijn,
Ik kende na die mooie tijd,
Miserie met véél spijt.
Nu wil ik zeggen,
Ik wil jou hier bij mij,
Maar dan voor eeuwig en altij!
En ik weet dat jij mij nog graag ziet!
Dat jij daarvoor misschien wel andere mensen in de steek liet!