Met woorden is alles vuil geworden
met zandkastelen heb ik je verwond
en nu sta ik hier gebogen, met de lippen
aan de grond jouw lichaam te zoeken.
’k Zal je hart bijeen rapen en plaatsen
op een bed van zomerzachte dekens.
De scherven van mijn nagels breken
en waken over je slapende leden.
Zodra jouw armen daartoe smeken
zal ik je omhelsen, je voeden met warmte
die gemist is. Zullen wij de liefde wederplukken.
Angel Of Poems: | Vrijdag, mei 18, 2007 07:12 |
Wow.. mooi deze! A. |
|
Paul de Bruyn: | Dinsdag, mei 08, 2007 04:25 |
Laat ons kleden in de liefde.. Met al m''n liefs, |
|
sensi: | Maandag, mei 07, 2007 22:14 |
Warm ... Heel mooi! Groetjes |
|
*tientjeuh: | Maandag, mei 07, 2007 21:53 |
Goh, zo mooi.. Dikke zoen XxX |
|
DrieGeetjes: | Maandag, mei 07, 2007 21:51 |
Een pracht :) | |
Klaes: | Maandag, mei 07, 2007 20:52 |
koortsachtig met een blos op je wangen zie ik je bezig.. jammer dat jullie niet op de meeting waren leafs |
|
Valova: | Maandag, mei 07, 2007 20:39 |
Een mooi en sereen gedicht :) | |
Sarah Blind: | Maandag, mei 07, 2007 20:18 |
Prachtig, liefelijk. Je schrijven groeit nog steeds. Liefs, Sarah |
|
Auteur: Marjolein. | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 07 mei 2007 | ||
Thema's: |