waarom doet het zo pijn
pijn van binnen
we zijn op eens zo nietig en zo klein
wat moeten we zonder jou beginnen

soms hoop ik dat het een droom is
als ik onwaak ben je weer bij mij
want sinds kort ben ik niet de oude ik
en niets maakt mij weer blij

je verdween ook zo plotseling uit ons leven
onze hele wereld is ineens ingestort
we hadden je nog zoveel liefde willen geven
waarom duurde het dan zo kort

zo kort voor ons gevoel
maar zolang heb jij geleefd
want een heleboel
hebben we met jou beleefd

je liefde voor ons was groot
we konden alltijd op je rekenen
want nu pas na je plotselinge dood
merken we wat je voor ons betekende

wat we in jou bewonderde
was je humor en je gein
nooit heb je verleerd te lachen
nooit verleerd je zelf te zijn

je nam ons overal mee naar toe
de wereld was nooit te klein
nooit was jij voor ons te moe
ook al had je op het laatst enorm pijn

een pijn waarover jij nooit wilde praten
je wilde er niets van weten
een pijn die jij begon te haten
omdat je het niet kon vergeten

een pijn die nu is verzacht
een pijn die jou nooit meer zal kwellen
jouw lijden heeft ons zoveel verdriet gebracht
ik wou dat ik je kon vertellen

hoe wij met jou hebben geleden
terwijl jij constant weerstand bood
maar dat is nu het verleden
want deze vijand was voor jou te groot

we hadden nog zoveel dingen met je willen doen
een spelletje of gewoon kaarten net als toen
maar dat alles is verleden tijd
want je nam afscheid voor een eeuwigheid

langs onze wang een traan
gewoon een beetje vocht
baant zich een baan
of het nu wel of niet mocht

een druppel met zoveel emotie
verlaat ons oog
we laten het de vrije loop
en vegen daarna onze ogen droog

de oude worden we ooit wel weer
nu nog niet maar ooit
want verdriet slijt meer en meer
maar vergeten doen we je nooit

we hielden ook zoveel van jou
en we beseffen dat je deze rust heb verdiend
maar ermee leren leven valt niet mee
want je was niet alleen onze opa, vader en man
maar ook onze allerbeste vriend

VAARWEL