De bevolking neemt maar toe, het gaat te snel met de armoede
Ik voel doordringende blikken, gezichten van de kinderen
Dingen die de kinderen van binnenin, blindelings verslinden
Met een toekomst als de horizon, die nergens naaruit gaat
Een kind met dorst, maar verdrinkt in eigen zorgen
Gaat slapen met angst, en is bang voor de morgen
Hoe het nu is kan gewoon niet, het moet nu veranderen
Je bent jong, gemotiveerd en je zou zo graag willen
Liever zien je ouders je op weg naar school gaan
Maar een tekort aan onderwijs laat je eenzaam op de straat staan
Want zou jij het overleven als je leeft van de straten
Zou jij een toekomst hebben zonder school of leraren
Overal werken de kinderen, het lijkt net een plaag
Bedelende jochies, kleine meisjes op de straat
Je weet niet hoe het is om geen eten te hebben
Nee je weet niet hoe het is om geen slaapplaats te hebben
Nee je weet niet hoe het is om een kinderslaaf te zijn
Misbruikt, het kind lijdt, niemand die er kijkt
Elke man, elke vrouw een eigen oorlog voerend
Van jongs af aan allemaal een uitweg zoekend
Zo’n klein stukje wereld maar toch met zoveel pijn
Het gevoel breekt je op, het hoort niet zo te zijn
Pak op die strijdbijl, laten we hem samen begraven
Iedereen tezamen, laat je leiden, voel die gave
Die gave om je medemens te helpen in zware tijden
Op die manier naar betere tijden toe te leiden
Mensen die al blij zijn, met 50 cent per dag
Maar wat nou als ieder in Nederland 1 euro gaf
Denk niet aan jezelf, maar ook eens aan een ander
Jij hebt het goed probeer hun leven te veranderen
In een wereld waar ieder enkel om zichzelf wil geven
Deze problemen hoeven toch geen mensenlevens te breken